wangkongan “Pasanggiri”

Wangkongan ieu mah mung ubar baeud kanggo anu mika deudeuh kana basa jeung budaya Sunda. Impilik-impilkna mugia tiasa dijantenkeun eunteung kangge “generasi muda” utamina.

PASANGGIRI

Ceu guru kenging pancen ti sakolana ngaping anak ceu Surti milu  Pasanggiri di Tasik. Ari ceu Surti najan diulah-ulah oge milu, nekad najan make ongkos sorangan da panasaran hayang nyaksian pasanggiri  siga kumaha.

Nepi ka Tasik wanci magrib, ceu Surti neangan panginepan. Kabeneran aya sakamar nu tempatna teu jauh ti Bumi Ageung. Ari si Itok mah tumaninah da disadiakeun ku panitia. Si Itok pamilon biantara.

Kacaritakeun Isukna

Ceu Guru : “Tok, tong hariwang. Kudu percaya diri. Lamun ku meok memeh dipacok, cilaka dua belas.”

Itok : “Insyaalloh, Bu.”

Surti : “Aduh, alus nya. Geuning mun ditinenan nonoman teh teu kabeh geus lali kana purwadaksi, aya     keneh nu mika cinta ka basa urang..”

Ceu Guru : ”Puguh atuh. Rek saha deui anu mika cinta jeung ngamumule basa urang, iwal ti uran             salaku urang  Sunda”

Itok :”Kapan aya paribasa saur bapa Dodo Pangawas tea; Yen budaya teh ciciren bangsa, budaya                 Sunda   teh    mangrupa jati diri urang  Sunda Sawadina budaya Sunda. Jadi kareueus sakabeh ur

urang Sunda.”

Surti :”Satuju pisan. Mun sakabeh nonoman kawas Itok. Hadee!”

Itok :”Hade mah pasangan Dede Yusuf  jeung saha nya Ma?”

Surti :”Puguh Ema mah anu kainget teh Dede Yusuf bae. Saurangna mah poho. Ngan ayeuna mah geus  jadi.”

Surti :”Kukituna mah susuganan  hade oge sagala-galana,kahirupan di Jawa Barat subur,makmur loh         jinawi, teu kakurangan  sandang kalawan pangan.Rahayatna makmur, ayem  temtrem. Teu

hilap tanjeurkeun ajen jeug komara Ki Sunda.”

Ceu Guru : “Aminnnn”

Tinggalkan komentar